Gidilecek tek yer hiçbir yere gidememektir. Aidiyetlik göstergesin yokluğunda benliğimizin hazin kaçısı; tapu senetlerinin yırtıp, gemi seferlerini iptal etmektir. İptal etmek; içimizden yükselen kör ateşe dur diyememek.Tüketimin keskin dişleri arasında yitip giderken, insanın en büyük düşmanı insandır diyoruz ve sessizce ağlıyoruz. Saf benlikleri bir kenara itip, varlık ile yokluk arasında kavga ediyoruz. Ateş topundaki volkanik patlamalara kurban gidiyoruz. Sonra bir ezgi fısıldıyor '' NERDE O ESKİ GÜNLER '' Seleksiyonumuz pragmatize edilmiş toplama kampından bir farkı yok. Kavruluyoruz. Bu delilik bitmez arkadaşlar bitmez...
Yorumlar
Yorum Gönder